dzisaj zajmiemy sie sztuka....

Sztuka – dziedzina działalności ludzkiej, uprawiana przez artystów. Nie istnieje jedna spójna, ogólnie przyjęta definicja sztuki, gdyż jej granice są redefiniowane w sposób ciągły, w każdej chwili może pojawić się dzieło, które w arbitralnie przyjętej, domkniętej definicji się nie mieści. Sztuka spełnia rozmaite funkcje, m.in. estetyczne, społeczne, dydaktyczne, terapeutyczne, jednak nie stanowią one o jej istocie.W Odrodzeniu pozycja społeczna artystów rośnie, zaczęli oni dążyć do podniesienia statusu swej profesji i oddzielenia od rzemiosła, toteż aspirują do miana uczonych, podnosząc rzeźbę, architekturę i malarstwo do rangi nauki, tym bardziej, że współgrało to z ich dążeniami, by obliczyć swe dzieła z matematyczną dokładnością. Dopiero później pojawił się sprzeciw wobec tej ścisłej koncepcji, sztuka oddzieliła się także od nauk. Pomimo, że miano świadomość, że sztuki są czymś różnym od nauk i rzemiosł, nie było pomysłu, co łączy to, co dziś nazywamy sztukami pięknymi. Początkowo uważano, że jest to rysunek, i mówiono o sztukach rysunkowych, nie wiedziano jednak, na jakiej podstawie dołączyć do tego muzykę, taniec i teatr. Próbowano wyróżnić też sztuki umysłowe, muzyczne, pamięciowe, obrazowe.


oto kilka przykładowych zdjęć:

obraz pt."Krzyk"-Munch. pewnie znacie??

 wyróżniamy również sztuke tak zwaną sztukę ulicy moją ulubioną...

oto kilka zdjęć...

a tera troszeczke starszej i najsłynniejszej sztuki malarstwa::

Mona Lisa-Leonardo da Vinci

Na pierwszym planie widać postać kobiety w swobodnej pozie do połowy postaci, w sile wieku, ledwie widoczny, błąkający się uśmiech na twarzy, niezbyt urodziwa . Włosy nieufryzowane, skromna suknia, ręce złożone, ciało w półobrocie, oczy patrzą prawie wprost na widza, spokojne powłóczyste spojrzenie migdałowych oczu, delikatne brwi, subtelne niewielkie usta, zaokrąglone kształty ciała.
W drugim planie nieco baśniowy, górski, skalisty krajobraz. Brunatno-zielone skały, kręte ścieżki spowite mgłą.
Między postacią kobiety a groźnym krajobrazem nie ma kontrastu. Rozproszony
światłocień. Subtelna gra światła i cienia .
Technika sfumato *( wynalazek Leonarda ) doprowadzona do perfekcji . wł. fumo – dym
Rozproszone światło ślizga się po twarzy Giocondy , zatapia w cieniu partie krajobrazu w tle, stapia barwy i odległości , niweluje ostre kontury , modeluje kształty;

rok (wiek) powstania: ok. 1503-1506 r.

Rzeczona dama ubrana jest w strojną suknię charakterystyczną dla czasów renesansu. Ma twarz w kształcie serca, duże, brązowe oczy i brązowo-złote błyszczące włosy. Smukła i długa łabędzia szyja przechodzi w smukłe ramiona. Dama ma bardzo szczupłe dłonie. Na jej ustach błąka się lekki, krzywy uśmiech. Wzrok ma pełen nadziei, ale i rozczarowania, widać w nim pewien smutek. Jej plecy są proste, a cała postawa świadczy
Dama z łasiczką jest przedstawiona na ciemnym, jednolitym tle, natomiast Mona Lisa ma za plecami górski krajobraz. Poza tym Mona Lisa jest utrzymana raczej w ciemnych, ponurych barwach, podczas gdy Dama jest namalowana kolorami żywymi, jasnymi i wyrazistymi. o jej dumie i pewności siebie.

Obraz przedstawia pięć nagich kobiet we wnętrzu jednego z domów publicznych Francji. Jako prostytutki powinny być piękne i powabne jednak przypominają raczej kulturystki a na dodatek kobieta po lewej i siedząca przyjmują typowo męskie pozy. Przed nimi znajduje się kiść winogron i dwa nieidentyfikowalne owoce, przypominające gruszki lub jabłka.

Bitwa została stoczona 15 lipca 1410 r. pomiędzy Krzyżakami a wojskiem polskim i litewskim, wspieranymi przez oddziały ruskie, tatarskie i najemne wojska czeskie. Wojsko polskie liczyło 50 chorągwi, wojsko litewskie 40. Wojownicy litewscy litewscy i tatarscy używali włóczni i łuków. W walce brała udział artyleria strzelająca kamiennymi kulami, oddziały kuszników oraz piechota, która składała się przeważnie z ludności wiejskiej. Wojska polskie dowodzone były przez króla Władysława Jagiełłę. Krzyżacy mieli 50 chorągwi i wspomagani byli przez doskonale uzbrojonych i wyćwiczonych rycerzy z innych państw europejskich. Rycerze ci walczyli kopiami, mieczami i toporami.
Na czele wojsk krzyżackich stał Wielki Mistrz Urlich von Jungingen. Oblicza się, że armia krzyżacka liczyła 27 500 ludzi, (16 500 jeźdźców 11 000 piechoty oraz giermków).
Narastający konflikt pomiędzy Polską i Litwą a Krzyżakami doprowadził latem 1409 r. do wybuchu Wielkiej Wojny. Pierwsza kampania nie przyniosła rozstrzygnięcia. Król Władysław Jagiełło i książe Witold zimą 1409 r. rozpoczęli przygotowania do wielkiej bitwy, której głównym celem miało być zdobycie potężnej warowni krzyżackiej – zamku w Malborku. Już wiosną 1410 r. rozpoczęło się zbieranie wojsk. 15 lipca 1410 r. 

jeden z moich ulubionych obrazów :P:P:P